Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę mają prawo do urlopu wypoczynkowego o określonej długości, której wysokość zależy od ich stażu pracy. Do stażu tego zaliczają się zarówno poprzednie okresy zatrudnienia, jak i czas nauki w szkole.
Pracownik z mniej niż 10-letnim stażem ma prawo do 20 dni urlopu rocznie, natomiast osoby z co najmniej 10-letnim stażem mogą skorzystać z 26 dni urlopu wypoczynkowego.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Jeżeli pracownik nie wykorzysta przysługującego urlopu do końca roku kalendarzowego, pozostałe dni wolne stają się zaległe i powinny zostać wykorzystane najpóźniej do 30 września kolejnego roku.
Zaległy urlop. Do kiedy można wykorzystać?
Możliwość wykorzystania zaległego urlopu do 30 września kolejnego roku nie dotyczy wszystkich rodzajów dni wolnych. Wyjątek stanowią między innymi urlop opiekuńczy i zwolnienie z powodu siły wyższej.
Urlop opiekuńczy to pięć dni przeznaczonych na sprawowanie opieki nad członkiem rodziny, takim jak dziecko, małżonek czy rodzice. Warto podkreślić, że ten rodzaj urlopu jest bezpłatny. Istnieje również płatny urlop na opiekę nad dzieckiem do 14. roku życia, wynoszący dwa dni lub 16 godzin.
Zwolnienie z powodu siły wyższej przysługuje pracownikowi w wymiarze dwóch dni lub 16 godzin i odnosi się do nagłych sytuacji rodzinnych, wynikających z choroby lub wypadku. Za czas takiego zwolnienia pracownik otrzymuje 50 proc. dziennego wynagrodzenia. Często myli się je z urlopem na żądanie, który obejmuje cztery dni w roku, wliczane do puli urlopu wypoczynkowego, i nie powoduje zmniejszenia wynagrodzenia.
Warto pamiętać, że niewykorzystane dni urlopu opiekuńczego, urlopu na opiekę nad dzieckiem czy zwolnienia z powodu siły wyższej przepadają z końcem roku. Na początku kolejnego roku pracownik otrzymuje nową pulę tych dni: pięć dni urlopu opiekuńczego oraz dwa dni lub 16 godzin na zwolnienie z powodu siły wyższej i urlop na opiekę nad dzieckiem.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.